İsim

Yakşamlar saygıdeğer beyfendi ve hamfendiler. Bu akşam saçlarım topuz deyil. Modumda gayet düşük. Misafirimiz gelecek birazdan, ev arkadaşıma yardım edeyim derken daha da sıçtım, iş çıkardım başına. Bugün patron o, mutfak onda ^^ Benden daha iyi aperatif hazırlıyor. Aq ben kuru-pilav olur, et ürünleri, yağlı yağlı, bol kalorili şeyler yapabiliyorum. Ondan zaten bu kilom. İnsan istiyor ki, bumbar alabileceği kasap abisi olsun, ayda bir bumbar dolması yapayım.
Bugünkü konumuza gelelim biz. Kuzenim doğdu, haftaya Ankara'ya gidiyorum minnoşu görmeye. İsim konusuna takıldım ben. Her doğumdan sonra, hastane odasının en kalabalık, buram buram ter koktuğu an, biri çıkıp sorar; "Adını ne koydunuz?"
Feriha koyduk aq, adını koysak millet adıyla sevmez mi çocuğu, demek ki koymamışız. Durur mu devam eder "a aaah! Bence yarrak olsun" sen kimsin olm isim söylüyorsun. 1.dereceden akrabası değilsen senin sim söylemeye hakkın yok ki. "Aaa bak şey olabilir, nasıl güzel mi" desen bir nebze katlanır. Ama emir verirmiş gibi "şu olsun!" demek nedir. Ziyaret saatimizin sonuna geldik canım, hadi git sen.
Biz bayanların özellikle hep hayalini kurduğumuz şeydir, çocuğumuz olursa şunu koycaz diye. Benim mesela birkaç isim var şimdiden kafamda. Hep erkek ismi bulmuştum, ikişer ikişer koyacaktım oğluşlarımın adını lâkin, hevesim kursağımda kaldı. Anam yüzük falı baktırmıştım, ilk çocuğum çıktı mı sana kız, ikinciye bakalım bi ya dedim o da kız çıktı. Terler akıyor ama benden. Kız çocuktan gram haz etmezken ilk iki çocuğumun kız olduğunu öğrenmem koydu bana. Hadi dedim yapmam ama üçüncüye bakalım neymiş, o da kız. Amınıza koyayım hepinizin, akepeli biriyle evlensem üç tane kızla mı uğraşıcam ben! Yılmadım, dedim ki oğluşum olacak, başka çıkış yok. Dördüncüye bak dedim, tabi ki kız. X kromozomlarımı sikeyim, kocamdaki x krozomunu da. Böyle bi'şey olamaz ya.
Tamam dedim ya, sersem kadın dedim isim bulayım ben, 8 tane kız ismi. İkişer isim koycam, takıntım var. Bulamadım güzel kız ismi. Lisede Ofelya diye bi kitap okumuştum, karakterden baya etkilediğim için dedim ki ilk kızımın adını Ofelya koycam. Sonra hastane odasını düşündüm...
Yataktayım, başımda kırmızı kurdele, kocişim yanımda, onun aylesi, benim aylem, arkadaşlarımız filan, çikilata yiyip kızımın kaç kilo doğduğunu konuşup, birbirimize benzetmeye çalışıyoruz. İlla ki birine benzeyecek yani, imkansız benzememesi. O diyecek ay bana benziyo, öbürü dicek ay bana, gevşeğin teki dicek götüme benziyo filan gayet sikik bir ortam. Bir kenarda dedikodu bile yapılıyor yani o derece kalabalık. Neyse dicekler ki adı ne. Büyük ihtimalle çok boktan bir isim beyinsiz babasından gelecek, bir ismi de ofelya. Bende dicem "kızımızın adı ofelya"
Sessizlik...
"Ofelya ney lan, yunan dölümü bu dkjfgsdfglskdfkj"
He amk yunan dölü. Gavur amı benim kızım. Sen öyle dedin diye hayata merhaba dedi. Yunan dölü dedin diye psikolojisi bozulacak ve o çocuğun aklının ereceği yaşa kadar gavur dölü diye dalga geçecek o akraba. Senin gibi akrabanın beynini sikeyim ben. İnstagrama atacak fotoğrafını "ojgeldin ofelya bebek" diye, saçma arkadaşları dicek ki "kaç kilo doğdu."
Çok sinirleniyorum aklıma geldikçe. Ben gidiyorum, misafirlerimiz geldi. Size diyeceğim, hastaneler çok sikik birie.