sizinle bi'şey paylaşmak istiyorum. Ben o kadar şanssız, o kadar bahtsız bedevi, elimin değdiği bir o kadar şanslı. Bi çocuk vardı, abartmıyorum yazıyordu bana. Onu gördüğümde tepkim "ahahahahaha :DDD salağa :D bak :D:D bu ne :D pozlar ya :D ahahahah :D" sonra sildim onu Facebook hesabımdan. Lan geçen gün gördüm manken olmuş! Oha ben neler kaçırdım dedim. Sonra başka bir salak vardı. O da salak salak giyinirdi. Evet o oyuncu olmuş sayın seyirciler. Başka birinin takipçisi ben unf ettiğimde 2.000di, bugün denk geldim atmıyorum 102.000 olmuş. Başkası kitap yazmış, menejer olmuş, grup kurmuş albüm yapmış falan. Nasıl şanssız bir insanım ben ya. "amınakodumun surata bak lan ahahahah" demiştik bir erkek arkadaşımızın arkasından, bir markanın (küçük) yüzü olmuş. Vööö. Demem o ki, çirkinse bizımle. Yakışıklıysa zaten bizımle. Abi demeyin lazım olur. Hepsi bizim bebeklerimiz. Tipe bak deme, ilgi göster. Sonra yüzüne bakmıyorlar :((

sinir stres

ay valla sinir olmamak elde değil. Geldin, konuştun, derdini anlattın eyvallah. Benden bir cevap istedin olumsuz yanıt verdim. E sen gelip anlatma zahmetine girdin diye kabul etmek zorunda değilim ki! Her şeyi geç. Ula pezevenk seninle arkadaştık, yakın arkadaştık. Niyetinin başka olmasına olan sinirimi bırak. Benimle olsun, toplu gittiğimiz olsun her zaman oturduğum koltuğa yeni manitanı niye oturtup fotoğrafını çekiyorsun? Senin ağzını yüzünü sikmek lazım. Hadi çektin, malsın. Gerizekalısın. Niye facebook'a koyuyorsun? Heee ece görsün de bi anlasın ne kaçırdığını. Sen benimle bütünleşmiş olan mekana, koltuğa(!) getir yeni oyuncağını, fotoğraf çekip facebook'a koy, ben anlayayım neler gitmiş benden. Şu kadarcık beynin olsaymış keşke. Ha bi de; olm sen mal mısın taze sevgiliyle gidip soğan mı yenir. Lyflgdlgskfskfs