Fadime.

Önce tadına baktım. Bir şeye benzemiyordu. Niyeyse içesim geldi benimde. Bilmiyordum, hayatımı sikip atacağını bilmiyordum. Dinlemezdim bilseydim o adamı. Gel Fadimelere ağlayalım dedi. Biz o gece ne Fadimelere, Ayşelere ağladık. Sabahın farkında olmamıştık. Cıvıldayınca ortalık kalktık, gittik evlerimize. Öyle bir koku vardı ki üzerimde.. Bira fıçısına düşmüş tütün parçası gibi kokuyordum. Göz kapaklarım şişmişti ağlamaktan. Bilmiyordum o zamanlar, tüm hayatımın tütün ve bira kokacağını. Bir baktım bütün hayatım , tüm hayatım bira ve tütün olmuş. Ne uyumuşum ben, ne uyutmuşlar beni. Fadimelere değil, kendime ağlamışım ben. Ben Fadime olmuşum. O Fadime benmişim meğer.